چندین بار اتفاقات این چند ماه جدایی و بی خبری مرور کردم صد بار به حرفای روزای اخر برگشتم و با خودم گفتم چرا یدفعه اونطوری شد خیلی خیلی سخت تحت فشار بودم
از یه طرف مادرم که ازم ناراحت بود که چرا باید الان در جریان باشه و چرا باید بعد اون همه پیامی که به قول خودش با عروس ایندش زده بود بفهمه این یه بازی بوده و کلی دعوایی که باهام داشت اینم بگم که ندا خانوم با این که صد بار بهش گفتم نکن این کار نکن نکن نکن ولی ادامه ش میداد انگار یجور فکر میکرد داره جای پاش تو قلب مادرم محکم میکنه.شاید فکر میکرد حیالش از بایت من راحت میشه شایدم ...
از طرفی خانواد ندا که جوری رفتار میکردن که من یه پسر ول و الافم که کارش شده بازی با احساسات دخترای مردم و بدون دونستن اصل و نسب خانوادگی من که نمیخوام ازش تعریف کنم به قول معروف یه طرفه به قاضی رفته بودن و نسخه ارتباط ما رو تو نگاه اول با دیدن سه چهار تا پرونده دختر و پسر خیابونی بسته بودن نمیگم ارتباط ما خیلی خیلی مقدس بوده اما جوری نبوده که بشه حکم سه سال رابطه ما رو تو یک کلام ببندن .
از طرفی هم خود ندا خانوم که اومد و صاف و صادقانه اب پاکی برای اخرین بار ریخت رو دستم که من فکرام بعععععد اون همه حرف کردم و ما خانواده هامون مشکل دارن نمیتونیم با هم باشیم و ... خدافظ.لجم از ارزو خوشبختی کردن دختری میگیره که تا هفته قبل ما داشتیم با هم درباره حرفا و کارایی میگفتیم که اگه مشکلی پیش میومد باید انجام میشد .اولش با دیدن پیام ندا خانوم گفتم با خودم بنده خدا میخواد ازم مطمین بشه دیدم نمیتونم راهی جلوم ببینم جز سکوت.واقعا درکش سخته تو اون شرایط ادم از همه چیز خسته و تکه گاهش یه چیز باشه و یک لحظه فکر کنی اون چیزی که نگهت داشته تا پرت نشی پایین و امیدت بوده پشتت خالی کرده.نمیخواستم جلو خانوادش بایسته بخاطر یه علاقه ای که شاید یه آن باشه و بعدها هزارتا مسیله داشته باشه.نه میتونستم سکوتم بشکنم نه میتونستم اقدامی کنم تو اون وضع.مادر ندا هم به مادرم گفته بوده ما راضی نیستیم و جوابمون نهههه هست.مادرم چیزی نگفت بهم اما میتونستم بفهمم از نگاهش که چقدر سخته براش جواب منفی برای پسرش که فکر میکرد پسرش از همه نظر حسن هایی داره.خدا داند.
یه سری حرفا مثل خوره میخوردم.مادر ندا درباره خواستگاری گفته بود که مورد تاییده و حتی تو حرفاش گفته بود که ندا رو هم میتونه راضی کنه اگه مزاحمی مثل من نباشه.گفته بوده چند وقته دارن تحقیقات میکنن و حرف امروز و دیروز نبوده.پس چرا ندا نمیدونسته؟اگه میدونسته چرا منو درجریان نزاشته که دقیقه نود نخوام گل باخت بخورم؟چرا باید بزاره بیان خواستگاریش؟اگه هم مجبور بوده چرا چرا چرا ....
بعضی حرفام باید بخورم و نیارم رو صفحه کیبورد چون میدونم بعدا خودم فقط اذیت میکنن.بیخیالشون.
مادرم به هر سختی بود تونست بهم بگه که عزیزم جایی باش که به قول مادرم حرفت بخونن و برات ارزش قایل بشن نه این که تا مشکلی پیش اومد بگن بابا اینو از اول ما نمیخواستیم و بشه علم عثمان!فکر خسته بدون امید با کاری که ندا کرده بود به مادرم گفتم هر طور صلاح میدونی ...
شب و روز سختی بود به خودم اومدم ساعت دو شب بود و من تو انبار مغازه تو تاریکی نشسته بودمنفهمیدم چطوری رسیدم خونه.
خب یه چیز بزارم که خودم وقتی دقیق دیدمش بعد یه سال چقد به پیچ و تاب داشتن روزگار افسوس خوردم.
پ.ن.د:
شاید بهتره ادما مسولیت کاراشون به عهده بگیرن قبول داشته باشن اگه کسی سو برداشتی از رفتار شخص من داره حتما بخاطر رفتار خود منه نه مشکل اون.اگه ما نسبت به چیزی احساس مالکیت داریم حتما طرف مقایل اینو بارها با رفتارش یا مستقیم بهمون گفته که تو از بقیه متفاوتی و یه توهم مالکیتی در فرد به وجود اوردیم شونه خالی کردن از مسیولیت یا بدتر از اون باری به هر جهت بودن روش انسانهای موفق مطمینا نبوده!
